„Julia Keliowa” – Małgorzata Czyńska
14 października, 2024Małgorzata Czyńska w swojej najnowszej książce pt. „Julia Keilowa. Metaloplastyka na nowe czasy” przywraca pamięć tytułowej utalentowanej rzeźbiarki i metaloplastyczki, która tworzyła w latach 30. XX wieku. Zapomniana artystka powraca do świadomości dzięki nowej perspektywie badawczej, jaką jest historia koncentrująca się na dziejowej roli kobiet.
Autorka podjęła się trudnego zadania układając na kartach publikacji życie Juli Keilowej z nielicznych, zwłaszcza dotyczących prywatnego życia, skrawków informacji. Dowiadujemy się, że Keilowa osiągnęła ogromny sukces w czasach, w których przyszło jej żyć. Umiała skorzystać z owoców emancypacji i sprawnie rozwinąć swoją karierę.
Julia Keilowa, z domu Ringel, była rzeźbiarką, projektantką sztuki użytkowej i metaloplastyczką. To ikona polskiego Art Deco. Urodziła się 1902 roku w Stryju w rodzinie żydowskiej, co odcisnęło się na jej całym życiu. Julia uczęszczała do gimnazjum we Lwowie i Wiedniu. W 1922 roku wyszła za mąż za Ignacego Keila, a rok później urodziła syna. Od 1923 roku rodzina osiedliła się w Warszawie. Studiowała w Państwowej Szkole Sztuk Pięknych na wydziale rzeźby.
W 1932 roku nawiązała współpracę z firmą platerniczą Fraget, a następnie z fabrykami Norblin i Bracia Henneberg. Posiadała również własną pracownię metaloplastyczną, a jej projekty trafiały do masowej produkcji. Julia Keilowa zdobyła dużą rozpoznawalność jako metaloplastyczka i projektantka przedmiotów użytkowych. Świadomie budowała swoją markę podpisując projekty własnym nazwiskiem i dbając o dokumentację fotograficzną, której autorem był znany fotograf Benedykt Jerzy Dorys. „W latach trzydziestych cała śmietanka towarzyska stolicy fotografowała się w słynnym atelier Foto Dorys w Alejach Jerozolimskich 41, przy skrzyżowaniu z ulicą Poznańską.”
Małgorzacie Czyńskiej udało się odwzorować tło polityczne i społeczne tamtych czasów bardzo obrazowo i trafnie, korzystając z materiałów, do których udało jej się dotrzeć. Autorka opisuje rodzinę Julii, jej środowisko oraz towarzystwo, w którym obracała się podczas studiów i rozwoju kariery zawodowej.
Książka wydana przez wydawnictwo Marginesy jest elegancka i wzbogacona o fotografie oraz dokumentację związaną z życiem, twórczością i karierą artystki.
Opracowała
RW
Czytaj także: Klasyka literatury: „Wichrowe Wzgórza” – Emily Brontë
Katarzyna Nowicka
Wrażliwa na sztukę, naturę i słowo pisane. Patrzy na świat bez uprzedzeń, z możliwie otwartym umysłem. Realistka nie pozbawiona marzeń. O przeczytanych książkach opowiada na swoim instagramowym profilu. Od kilkunastu lat mieszka w Leeds, w Zachodnim Yorkshire.