Hejt – czy na pewno?

„Hejt” to spolszczone angielskie słowo hate, oznaczające nienawiść. Poznałam je w Internecie, czytając o „falach hejtu”, „hejtowaniu” i „hejterach”. Za Wielkim słownikiem języka polskiego, hejt to „ogół negatywnych emocji i ocen, które wyrażają się we wrogich i krzywdzących wypowiedziach pojawiających się masowo”. Niestety coraz częściej zwykła krytyka, bądź też różnica zdań, traktowane są jako hejt. I ja właśnie o tym dziś bym chciała.

Każdy z nas bowiem stara się żyć na tyle wygodnie, na ile tylko się da. I jest to oczywiste, bo po co się męczyć, kiedy można się nie męczyć. Łatwiej jest unikać nie tylko konfrontacji, ale oponentów w ogóle. Bezpieczniej – żyć we własnej bańce światopoglądowej i nawet nie zastanowić się nad racjami drugiej strony. Moja prawda jest najmojsza i koniec!

Internet zaś to taka globalna wioska, w której znajdzie się miejsce dosłownie dla każdego. Czasami jednak ktoś zabłądzi w knieje, w które zaglądać nie powinien i zaczyna się problem. Zagubiony wędrowiec albo zginie z rąk dzikich plemion o odmiennych poglądach, albo sam naruszy czyjąś wrażliwość, szczególnie gdy wdepnie, zupełnie nieświadomie, w ja­­­­­­­kieś przypadkowe kółko wzajemnej adoracji. Łatwo o konflikt.

Żeby była jasność – absolutnie nie neguję zjawiska hejtu i jego konsekwencji dla atakowanej jednostki lub grupy. Internetowy hejt może zniszczyć realne życie, ale zastanówmy się, gdzie przebiega granica między hejtem a krytyką oraz – czy żywe negatywne reakcje na zaistniałe zdarzenia, nawet gdy bardzo silne, zawsze są hejtem.

Bo czy naprawdę hejtem jest, gdy ogół forumowiczów jednogłośnie w ostrych słowach stwierdza, że kierowanie pod wpływem alkoholu czy innych substancji przez znaną lub nieznaną osobę to, poza oczywistym przestępstwem, czysta głupota? Czy to może jednak po prostu ogólna niezgoda na łamanie prawa i stwarzanie niebezpieczeństwa dla postronnych?

Czy to już hejt, kiedy tłum linczuje w swoich komentarzach zabójców, dzieciobójców, gwałcicieli, pedofili? Czy hejtem jest to, kiedy społeczeństwo daje upust emocjom i pisze, co by najchętniej zrobili oprawcom małego dziecka, które cierpiało w niewyobrażalnych dla normalnego człowieka warunkach? Czy to może jednak zdrowa reakcja na krzywdę niewinnego?

A czy hejtem jest najzwyklejszy komentarz mówiący o tym, że komuś się zwyczajnie nie podoba to, co wstawiliśmy na nasz profil w social mediach? Spotkałam się z odpowiedzią: tak! A gdyby tak wyłączyć wrażliwość płatka śniegu i chłodno zastanowić się, czy w przyszłości możemy coś zrobić lepiej?

Jesteśmy tylko i aż ludźmi. Mamy swój rozum i zostaliśmy wyposażeni w zestaw wartości moralnych, którymi kierujemy się w ocenie rzeczywistości. Trudno, aby o pijanym kierowcy, który zabił czworo niewinnych pieszych, mówić ze współczuciem, mając na myśli problemy z uzależnieniem. Niemożliwym się wydaje, aby o pedofilu pomyśleć, jak o nieszczęśliwym człowieku, którego przerosły jego własne demony. Dlaczego więc piszemy o fali hejtu, wylewającej się na takie osoby? Hejt jest krzywdzący, a fala krytyki pojawiająca się pod informacjami o ich występkach to po prostu zdrowa reakcja na to, że to właśnie pijany za kierownicą, pedofil, czy inny oprawca najpierw skrzywdził niewinną ofiarę!

A jeśli pod swoim własnym wpisem znajdziemy niepochlebną opinię dotyczącą naszego zachowania lub twórczości – zastanówmy się nad tym, bo poza skrajnymi przypadkami to nie jest hejt. Być może ta osoba widzi nasze działania z innej strony i obrócenie perspektywy pozwoli nam samym udoskonalić się w tym, co robimy.

Na koniec zaś sama skasuję argument wnoszony przez wszelkie nauki społeczne, mówiący o ocenianiu czynów człowieka, a nie osoby samej w sobie. Ha! Życząc miłego dnia, zostawię Was z zagadką: kto kiedyś wspomniał o tym, że dobre drzewo nie wyda złego owocu i na odwrót?

Czytaj także: Toksyczni ludzie

---