Spór o Morskie Oko

13 września 1902 roku sąd polubowny w Grazu wydał wyrok w sprawie Morskiego Oka. Był to spór terytorialny wewnątrz Austro-Węgier, gdzie roszczenia do części Tatr wysuwały zarówno Węgry, jak i „polska” część państwa – Galicja.

Spór ten był pokłosiem nieporozumień sięgających jeszcze XVI wieku, wynikały one z nieprecyzyjnych, prywatnych granic. Powołany przez władze węgierskie i austriackie sąd rozjemczy przyznał Galicji prawie wszystkie sporne ziemie, między innymi dzięki silnym zabiegom strony polskiej.

Wyrok stał się podstawą do wyznaczenia granicy między Polską a Czechosłowacją, już po zakończeniu I wojny światowej, rozpadzie Austro-Węgier i odzyskaniu niepodległości przez kraje Europy Środkowej. Gdyby nie determinacja Polaków walczących o symboliczne wtedy pozostanie Morskiego Oka na ziemiach polskich w „wewnętrznym” sporze cesarstwa Habsburskiego, być może dziś najsłynniejsze polskie górskie jezioro leżałoby po słowackiej stronie Tatr…