Zmiana

Te pola powoli zarastają czasem,
tylko arkady chmur ciągle są te same,
monumentalne i chwilowe,
lekkie jak niedzielny poranek.

Języki stał się niezrozumiały,
a ja stałem się cudzoziemcem,
obcym wśród swoich,
kolonistą na własnej ziemi.
Ta góra zawsze tu była
i jak co roku był też maj,
nawet księżyc tutaj się ukorzenił.

Nie zmieniają nas inni,
nie zmienia nas świat,
ani bieg wydarzeń.
Ten człowiek w nas,
to on zmieniać nam się karze..