„Wirujące obrazy…”

Wirujące obrazy,zapraszają do swojego czasu
Niczym liście na wietrze,delikatnie muskają Duszę..
By dostrzec ich treść,wzrok wytężam..
Kręcą się szalone,by cichy tumult wzbudzić
Osiadają na skroniach,zimowy chłód przynosząc
Ożywczy w swej treści,choć wyblakły w pamięci..

W tańcu zapalczywym,wraz z lodowatym podmuchem
Śmiałości maja dosyć rozdygotać mnie wewnętrznie
Samym biciem serca uspokoić ten stan,sztuka to niebywała
Paleta minionych kolorów emocji,rozlewa się strumieniem
Płynie wstecz,by wodospadem skoczyć doświadczając ponownie..

Przede mną zasłona,nawet nieaksamitna,choć lśni przewrotnie
Gdy dotknę jej,nie będzie już odwrotu wiec dłoń wstrzymuję
Któż to wie,czego za nią spodziewać się można
Uśmiechów i radości powitań,czy powrozów niebolesnych
Pytań tyle co westchnień ostatnich,z czasem przyjdzie odpowiedź…